บุพกรรมใดที่ทำให้ลูกต้องมารับภาระของครอบครัวเดิม คือ พี่น้อง และครอบครัวใหม่ คือ สามีและลูก จนทำให้เป็นโรคเครียด
ในบรรดาพี่น้อง ๗ คน มีลูกเพียงคนเดียวที่ได้รับการศึกษาถึงระดับมหาวิทยาลัย ภายหลังจากที่คุณแม่เสียชีวิตไปแล้ว พี่น้องทุกคนต่างพร้อมใจกันโยนภาระครอบครัวทุกอย่างมาไว้ที่ลูก ซึ่งตอนนั้นตัวลูกทำงานเป็นครู แต่งงานและมีลูกแล้ว จึงเป็นภาระที่หนักอึ้ง ทำให้ลูกเกิดความเครียดมาก จนมีอาการเบลอๆ ต้องหยุดงานเป็นเวลาครึ่งปี
ประวัติศาสตร์พระพุทธศาสนาในจีน
จากอดีตที่ผ่านมา ยุคใดที่กษัตริย์จีนเลื่อมใสพระพุทธศาสนา พุทธศาสนาก็จะได้รับการฟื้นฟูและเจริญรุ่งเรือง.....แต่ยุคใดที่กษัตริย์ยกย่องพระพุทธศาสนาเพียงบางคราวเพื่อผลทางการเมืองหรือนับถือลัทธิความเชื่ออื่น พุทธศาสนาก็จะเสื่อมโทรมหรือถูกทำลาย
แด่คุณครูด้วยโมดูล
เรื่องราวชีวิตของครอบครัวชาวจีน...หญิงชาวจีนคนหนึ่ง โชคดีกว่าพี่น้องคนอื่นๆ ได้รับการศึกษาถึงระดับมหาวิทยาลัย ด้านอักษรศาสตร์ภาษาจีน ทั้งๆที่คุณแม่ของเธอไม่สนับสนุน...เมื่อเธอแต่งงานมีครอบครัว เธอก็ยังได้สามีที่เอาอกเอาใจ ไม่เคยขัดใจเธอเลย...และอุทาหรณ์ของการผูกโกรธ...ด้วยเหตุที่เคยผูกโกรธกันมาข้ามชาติทำให้แม้ในชาตินี้จะเป็นพ่อ-แม่-ลูกกัน แต่ก็มีเหตุให้หมางเมินกัน เหมือนคนไม่รู้จัก...และคำถาม การที่เอากายหยาบมานั่งสมาธิในสภาขณะที่มหาปูชนียาจารย์ กำลังคุมบุญให้อยู่ กับการนั่งสมาธิฟังเสียงถ่ายทอดในออฟฟิศเพียงลำพัง อย่างไหนจะได้บุญมากกว่ากัน...ที่นี่...มีคำตอบ
"ติช นัท ฮันห์" ร่วมงานวิสาขโลกในไทย
นั่งสมาธิจนสบายใจ ความไม่สบายกายก็หายหมด
ช่วงก่อนหน้านี้ ผมมักจะปวดหัว ไม่สบายจมูก คือน้ำจมูกไหลบ่อยๆ แล้วหัวใจก็ไม่ดี รู้สึกเจ็บๆที่ใจ พอได้นั่งสมาธิ มีความสบายใจ ความไม่สบายกายก็หายหมดเลย
ความเป็นมาทางสังคมวัฒนธรรม ของ อีสาน และลาวสองฝั่งโขง บรรพชน"คนไทย"
จนคั๊กๆอีหลีอีหลอกะด้อกะเดี้ย
เรื่องราวของนักสร้างบารมีชาวสิงคโปร์...จากความบังเอิญ ทำให้เขาได้อ่านหนังสือประวัติของพระเดชพระคุณหลวงปู่ฯ เมื่อเขาแนะนำต่อให้กับภรรยา เธอได้อธิษฐานจิตและนั่งสมาธิตามวิธีในหนังสือ ปรากฏว่าเธอหายจากโรคร้ายได้เป็นอัศจรรย์...นับแต่นั้นมา สองสามี-ภรรยา ก็ทุ่มสร้างบุญกับหมู่คณะอย่างเต็มที่ แม้สถานภาพทางเศรษฐกิจของครอบครัวจะไม่ดี แต่ก็ไม่เป็นอุปสรรค เพราะพวกเขาเชื่อว่า บุญจะส่งผลให้ชีวิตของพวกเขาดีขึ้น
ผมมี 2 ขาแล้วครับ
ผมก็รู้สึกว่า ผมมี 2 ขาแล้วครับ ที่กล่าวอย่างนี้ไม่ใช่ผมพิการนะครับ แต่ผมอยากจะเปรียบเทียบว่า ที่ผ่านมาผมในฐานะที่เป็นพุทธมหายานเหมือนคนที่เดินด้วยขาข้างเดียวมาโดยตลอด ผมอยากให้มีพุทธเถรวาทอยู่ในมองโกเลียมานานแล้ว เมื่อพระอาจารย์และคณะได้นำ DMC มาติดที่นี่ เหมือนผมมีขาครบ 2 ข้างแล้ว ทีนี้จะวิ่งไปไหน เดินไปไหน ก็สามารถวิ่งไปได้เร็วๆ
